Een artikel van Franko

Op de foto: Kees Machielsen

Vandaag ga ik op bezoek bij Kees Machielsen, een nieuwe deelnemer in onze ruilkring. Met mijn elektrische fiets ben ik in bijna drie kwartier in Drunen, waar Kees woont en werkt.  Na een warm onthaal met een lekker kopje koffie waarbij we gezellig praten over zijn bezigheden, zijn heden en verleden, zijn vrouw en zijn (klein)kinderen, gaan we zijn perceel in de Drunense Duinen bekijken.

Kees heeft daar een hectare bos waar hij bezig is een soort “pleisterplaats” voor mens en dier te creëren. Niet heel gek, want Kees is een echt natuurmens!
Vogels, planten, bomen en andere beestjes hebben zijn liefde en interesse. Deze passie heeft hij ook overgebracht op zijn zoons. Deze twee mannen zijn echte bushcrafters. Wat is een bushcrafter, hoor ik u denken? Nou, dat wil zeggen dat ze weten hoe te overleven in het bos door middel van hutten bouwen, eten zoeken, vuur maken en alles wat daar nog meer bij komt kijken.
Ook neemt Kees zijn kleinkinderen vaak mee naar zijn “paradijsje” in het bos, waar ze samen ontzettend van genieten. Spelenderwijs wordt het respect voor de natuur en diens zelfvoorzienende kwaliteiten aan een volgende generatie overgedragen.

We vervolgen onze weg en gaan door naar een volgend “project” van Kees, namelijk zijn volkstuin. Uiteraard gebeurt dit niet voordat hij mij de vogelhuisjes, de boshut, het vijvertje en het prieeltje heeft laten zien waar deze paradijsvogel helemaal in zijn element is. Dat begrijp ik als geen ander!

Zodra we aankomen op het volkstuincomplex, krijg ik alweer een volgende rondleiding. Er staan wat kruiden in de tuin waaronder een wonderlijk en smakelijk plantje genaamd “Daslook”, waarvan hij ter plekke een stekkie voor mij uitsteekt.
Hij vertelt me dat het smaakt naar knoflook en heerlijk past in gerechten en in de kruidenboter. Ik proef een stukje en inderdaad, het smaakt heerlijk!
Ik verzeker hem dat ik het plantje een mooi plekje in mijn tuin zal geven en er als het aanslaat regelmatig van zal smullen.
Er is nog veel meer in de tuin: een composthoop natuurlijk, een kas en diverse bedden voor groente en fruit. Ook een paar bijzondere bessenstruiken floreren er.

Terug in Kees’ gezellige huis drinken we nog een biertje en filosoferen we over wat de ruilkring, muziek, lekker eten, kortom: over het goede leven.

Dan zijn er nog ook nog zijn muziekinstrumenten, die ik als muzikant natuurlijk meteen opgemerkt had! Ik mag even spelen op zijn gitaar en zijn keyboard en jawel, muziek maken blijkt een gedeelde passie van ons!

Daarnaast stookt deze veelzijdige deelnemer ook nog zijn eigen likeurtjes, wat plaatsvindt op de bovenverdieping van zijn woning. Uiteraard nemen we daar ook even een kijkje (helaas geen proefje) en het ziet er allemaal mooi en professioneel uit. Wel krijg ik alvast een proefflesje likeur mee voor thuis.

We laten de bovenverdieping even voor wat hij is, want ook in de achtertuin is nog werk in uitvoering: Kees is daar bezig een buitenkeuken te maken. En als deze levenskunstenaar nog tijd over heeft, knutselt hij met hout allerlei leuke dingen in elkaar!

We zijn aan het eind gekomen van een zeer interessante middag en een prettige en waardevolle ontmoeting.

Wanneer ik tegen zeven uur ’s avonds naar huis fiets over de donkere dijk naar Den Bosch, denk ik: met deelnemers als Kees kunnen we als ruilkring bergen verzetten.